W tym roku szczególnie pragniemy wyeksponować cztery z wybranych przez nas ścieżek tematycznych, którymi mają podążać dyskusje w trakcie tegorocznego Krynica Forum 2024. Należą do nich: 

 
BEZPIECZEŃSTWO I ODPORNOŚĆ  – panele będą poruszać szerokie spektrum zagadnień dotyczących wojny na Ukrainie, w tym pytań o stan i dynamikę działań militarnych, obecne problemy i potrzeby Ukrainy, pożądane scenariusze zakończenia wojny. Ścieżka będzie również wieloaspektowo poruszać zagadnienia bezpieczeństwa Polski, w tym oceny realności rosyjskiego zagrożenia oraz jego formy, procesu modernizacji technicznej czy perspektyw rozbudowy kadrowej polskiej armii. Dyskutowana będzie potrzeba powszechnego prze-szkolenia wojskowego, wyhamowania społecznej polaryzacji oraz wyjścia z kryzysu ustrojowego. 

Do jakiej wojny powinniśmy się przygotować? Powszechna jest teza o konieczności przygotowaniu polskiego państwa i Polaków do obrony ojczyzny w obliczu zagrożenia ze strony Rosji. Czy kluczowym wyzwaniem jest zagrożenie o charakterze stricte militarnym? Czy może bardziej zasadne jest przygotowanie do konfliktu poniżej tzw. progu wojny? Jak do takich wyzwań przygotować Polaków? 

Czy europejska armia jest Polsce potrzebna? Wojna na Ukrainie wznowiła dyskusję na temat konieczności zdolności wojskowych przez Unię Europejską. Czy ta koncepcja jest zgodna z interesem Polski? Czy jest ona w ogóle realna i prawdopodobna? Czy europejska armia byłaby uzupełnieniem czy konkurencją dla NATO?  

Modernizacja polskiej armii – czy mądrze nadrabiamy zaległości? Polska wydaje bezprecedensowe środki na sprzęt wojskowy. Czy efektywnie gospodarujemy finansami przeznaczanymi dla wojska? Czy priorytet szybkiego podniesienia zdolności wojskowych odbywa się kosztem rozwoju polskiego przemysłu zbrojeniowego? Czy polskie państwo odpowiednio wykorzystuje jego potencjał? 

Suwerenność cyfrowa – czy Polska może stawiać się big techom? Coraz istotniejszym wymiarem bezpieczeństwa jest obszar cyfrowy. Czy suwerenność cyfrowa Polski oznacza nieuchronny konflikt z globalnymi korporacjami typu big tech? Na co bezpośrednio może wpływać Polska, a w jakich obszarach kluczowa jest rola UE? Unia pomaga czy utrudnia budową cyfrowej suwerenności Polski? 

ROZWÓJ I BIZNES  – poruszone zostaną zagadnienia perspektyw rozwojowych dla polskiego biznesu na Ukrainie czy konieczności zapewnienia stabilnego finansowania inwestycji w bezpieczeństwo Polski. Ścieżka będzie obejmować pytania o kluczowe projekty modernizacyjne takie jak budowa Centralnego Portu Komunikacyjnego czy elektrowni atomowych. Ważnym aspektem będzie bezpieczeństwo żywnościowe, w tym zagadnienie protekcjonizmu na europejskim rynku rolnym. Istotnym problemem będzie kwestia korekty Europejskiego Zielonego Ładu, konkurencyjności europejskich gospodarek oraz dekarbonizacji polskiej gospodarki i wpięcia w „zielony” łańcuch wartości. 

Co może ugrać polski biznes na Ukrainie. Nic nie zapowiada, aby w najbliższym czasie działania militarne na Ukrainie ustały. Czy wobec tego realny jest proces odbudowy Ukrainy na wzór planu Marshalla? W jakich obszarach już dziś tworzą się na Ukrainie możliwości rozwoju polskich firm? Jakie są perspektywy realizacji strategicznych polsko-ukraińskich projektów gospodarczych? 

Polskie inwestycje zagraniczne – nowy motor rozwoju? Dotychczasowy model rozwoju polskich firm opierał się głównie na wzroście krajowych inwestycji, sprzedaży i eksportu. Czy trend lokalizowania inwestycji polskich firm za granicą jest początkiem nowego etapu polskich biznesów? Jakie kierunki są najbardziej obiecujące? Jak polskie państwo powinno wspierać ten proces? 

Kto zyska a kto straci na zielonej transformacji? Dekarbonizacja polskiej gospodarki jest procesem, który rodzi sprzeczne emocje – zarówno obawy, jak i nadzieje. Kto będzie beneficjentem tego procesu, a kto przegranym? W jakich sektorach i branżach sytuacja jest najtrudniejsza? W których obszarach konkurencyjność polskich firm jest zagrożona? 

Reshoring i nearshoring – szansa na dodatkowy impuls rozwojowy dla Polski. Zarówno pandemia COVID-19, jak i wojna na Ukrainie podniosły temat reshoringu/nearshoringu. Czy Polska może być beneficjentem dyslokacji przemysłu z odległych regionów świata? Jak duże znaczenie może mieć ten trend dla polskiej gospodarki? 

GEOPOLITYKA I GEOEKONOMIA  – dyskutowane będą najważniejsze zjawiska mające wpływ na pozycję Polski na politycznej i ekonomicznej mapie Europy i świata. Poszukamy odpowiedzi na pytanie, jak najefektywniej Polska może skorzystać w dobie deglobalizacji i reshoringu. Poruszane będą zagadnienia budowania relacji w regionie i ekspansji zagranicznej oraz nowych narzędzi, które potrzebne są do reagowania na dynamicznie zmieniającej się sytuacji międzynarodowej. Poszukiwać będziemy synergii między dyplomacją, biznesem, ekspercką analityką oraz wielkimi ambicjami polskiego społeczeństwa. 

Strach – największy problem strategii Zachodu wobec Rosji? Mimo ogromnej przewagi Zachodu wobec Rosji siła tej części Europy nie jest w pełni wykorzystywana. Co jest źródłem tego problemu? Czy przewaga Zachodu nie daje się łatwo przełożyć na zdolność pokonania Rosji? Czy może głównym problemem jest strach Zachodu zarówno przed samą Rosją, jak i konsekwencjami porażki tego państwa? 

Czy wybór Trumpa zmieni oblicze wojny na Ukrainie? Listopadowe wybory w Stanach Zjednoczonych dają duże szanse na sukces byłego prezydenta – Donalda Trumpa. Czy zasadne są obawy, że Trump po ponownym objęciu funkcji prezydenta w istotny sposób wpłynie na dynamikę wojny? Czy zasadne są obawy dotyczące wstrzymania wsparcia dla Ukrainy, aby wymusić zawieszenie wojny? Czy ewentualne ograniczenie wsparcia przez USA będzie przesądzające dla władz w Kijowie, aby usiąść do rozmów z Rosjanami? 

Co powinno być priorytetem polskiej prezydencji? W 2025 r. Polska po raz drugi obejmie prezydencję w Radzie UE. Jakie powinny być polskie priorytety? Czy istnieje szansa na ponadpartyjną akceptację priorytetów? Czy prezydencja daje realne narzędzia wpływu na UE? 

Jakie są polskie priorytety na Globalnym Południu? Debata publiczna na temat polskiej polityki zagranicznej koncentruje się w dużej mierze na świecie transatlantyckim. Tymczasem rosnący potencjał Polski każe postawić pytanie o aktywność Polski poza tym regionem. Jakie powinny być polskie priorytety wobec państw Afryki, Azji czy Ameryki Południowej? Gdzie leży niewykorzystany potencjał współpracy?

SAMORZĄD I SPOŁECZEŃSTWO  – skupimy się na kapitale ludzkim i potencjale, jaki drzemie w polskim społeczeństwie. Jak twórczo połączyć biznes, naukę i administrację, aby stanowiły koło zamachowe polskiego rozwoju? Jak budować konsensus wokół najważniej-szych inwestycji i ambitnych reform? Na ile lokalny biznes wraz z samorządem mogą stworzyć modę na patriotyzm małych ojczyzn? Wreszcie w jaki sposób budować odporność polskiego społeczeństwa, aby było przygotowane na próby jego destabilizacji. 

Jak przygotować Polaków do obrony ojczyzny? Przygotowanie do wojny to wyzwanie nie tylko dla instytucji państwa, ale także społeczeństwa. Jak rozwijać obronę cywilną? Gdzie mamy największe deficyty? Czy konieczne jest obowiązkowe przeszkolenie wojskowe? 

Co popularność CPK mówi o aspiracjach Polaków? Popularność społeczna tematu CPK wywołała nie mniejszą debatę niż sam projekt. Czy za fenomenem CPK stoją rosnące aspiracje Polaków i chęć realizacji ambitnych projektów? Czy istnieje w Polsce elektorat CPK, który nie ma dziś swojej politycznej reprezentacji? Dlaczego popularność CPK stała się tak duża dopiero w 2024 r.? 

Jak budować odporność młodego pokolenia? Coraz częściej stawiana jest diagnoza, że jednym z głównych problemów młodego pokolenia jest kondycja psychiczna. Jak wzmocnić nasze dzieci, aby były przygotowane do stawiania czoła wyzwaniom indywidualnym, ale także stojących przed wspólnotą? Czy źródłem problemu są smartfony i media społecznościowe? Jak państwo powinno wspierać rodziców w procesie budowania odporności ich dzieci? 

Jak wygrać w wojnie kognitywnej? O ile wojna kinetyczna wciąż jest niezmaterializowanym zagrożeniem, o tyle wojna w obszarze informacji toczy się od dawna. Czy jako Zachód zbudowaliśmy kinetyczną odporność? Czy podejmowane działania blokujące dezinformację są wystarczające? Czy może źródła naszej podatności na operacje dezinformacyjne leżą znacznie głębiej, niż nam się wydaje?